«ها» نوشته رفیع جنید، شاعر افغان، مرکب از قطعات شاعرانهای است که در بیشتر آنها «من» شاعر افکار خیامی خود را مینویسد، گهگاه دچار افکار کافکایی میشود ولی در همه حال جهان پر هول و هراسی را تصویر میکند که در آن از هر چه سخن به میان میآید، نوعی تردید، نوعی وحشت و گاه سایه اشباح بر آن میافتد. انگار زندگی واقعی، اشیاء واقعی، مفاهیم واقعی و ذهنیت واقعی همه در تلنگر ذهنیتی فراواقعی نیست و نابود میشود و وضعیتی معلق و آویزان و بیتعادل همه چیز را چنان در خود ساقط میکند.
پته خزانه (گنجینه پنهان) یکی از آثار گرانبهای ملی است که از جمله کتب نفیس و اسناد مهمه زبان پشتو به شمار می رود. این کتاب در سال 1141 و 1142 هجری قمری به امر پادشاه افغانستان شاه حسین هوتک از طرف محمد بن داود خان بن قادر خان هوتک یکی از رجال دربار این پادشاه علم دوست در قندهار تالیف گردیده و تاریخ ادب و پشتو را از سنه 100 تا 1100 هجری قمری در برگرفته و محتوی شرح حال و اشعار 50 نفر از شعرای قدیم و معاصر آن مولف ارجمند می باشد
این مجله در موضوعات مقاله، هفتخوان، شعر افغانستان، معرفی، شعر ایران، شعر تاجیکستان، نقد و گزارش سامان یافته است. در بخش اول با عنوان مقالات چهار مقاله آمده که نگاهی به شعر مقاومت افغانستان، تأملی نمادشناختی در نامهای جغرافیایی مربوط به منطقه بلخ در شاهنامه، نگاهی به صلح و انساندوستی در شعر سعدی، و شعر جوان افغانستان عناوین این نوشتارها را شکل میدهند.
بیآنکه در بند تعاریف گرفتار شویم، میتوان گفت گزارشنویسی شکلی از نوشتار است که تا پیش از شروع کار روزنامهنگاری در ایران که عمرش از صد و پنجاه شصت سال افزون نیست، در نثر فارسی شناخته نبوده است. اغلب کتب فارسی سرشار از مقالات و قصص و حکایات دلپذیرند اما در بیشتر آنها از گزارش اثری نیست. این البته هیچ جای شگفتی ندارد، زیرا این نوع نگارش شیوه تازهای است که بر اثر رواج کار روزنامهنگاری در جهان پدید آمده و پیش از آن معمول نبوده است. نکته دیگر آنکه در گزارش نیز مانند انواع مختلف نوشتن قدرت و توانایی نویسنده و گوینده مطرح است، به علاوه در گزارش، درستی اطلاعات و گفتار بیشتر به کار میآید و نادرستی اطلاعات حاصل کار را یکسره بر باد میدهد. به هر حال هر گزارشی خوب نیست، اما از درستی اطلاعات که بگذریم شیرینی و جذابیت و قدرت قلم نویسندگان در اینجا بیشتر به چشم میآید.