شعر معاصر کرد، شعری ساختمند و در خور توجه و تأمل است. این شعر که زیرساختی جهان شمول دارد، آینه گردان افکار، عقاید و رویاهای مردمی است که صادقانه به درک پیرامون و اشیا و آن چه تاریخ نامیده میشود نشستهاند. شعر معاصر کرد، در نگاهی کلی دور محورهایی مثل زندگی، عشق و سرزمین و وطن میگردد و شاعرانی در هیات سرباز و عاشق دارد. فضای شعر کردی، فضایی بکر و دستنخورده طبیعت است و آهنگ آن بوی موسیقی بومی و ضرب آهنگ بال زدن پرندگان کوهستان را دارد. در واژه واژهی شعر کردی، انسان و طبیعت نفس میکشد. اگر از منظر زیباییشناسی به شعر کردی بنگریم، آن چه میبینیم بیشتر شبیه تابلویی سحرآمیز است تا متنی زیبا؛ تابلویی که در آن اسبها رم کردهاند و رودخانهها در خروشند و زندگی مثل سرودی بر لب آدمها جاری است. آدمهایی که همواره در هراساند مبادا تندباد، ترکیببندی رنگهای این تابلو را برهم زند!
جمعیت مردم ایران مخلوط و حتی می توان گفت ممزوج و معجونی از طوایف ماد و پارس است که از زمانهای گذشته تاکنون بیشتر این جمعیت، به مناسبت ملایمت آب و هوا و حاصلخیز بودن اراضی محدوده سلسله جبال زاگرس در این مناطق گرد آمده و در هر شهر و دیاری متناسب با اوضاع اجتماعی محل دارای لهجه ای خاص از زبان اوستا یا پهلوی بوده که شعرا به همان لهجه خاص محلی خود شعر سروده و نویسندگان نیز مطالب مورد نظر خود را با همان زبان ارائه و عرضه کرده اند که امروز کمتر اثری از آنها برجای مانده و اگر بیشتر کنجکاوی کنیم آنها را در بایگانی راکد کتابخانه های بزرگ می یابیم...
غزلیات کوکهای بیشتر به شیوه استادان پیشین «حافظ» و «سعدی» میباشد. قصاید پرمحتوای وی از نوع قصاید قاآنی و «امیری فیروزکوهی» است. وی از جمله کسانی بود که نظم فارسی را در منطقه مکریان به اوج رسانید. در آثار او یک نوع عرفان از گونههای مولوی و حافظ یافت میشود. اشعارش سرشار ازاشاره به شخصیتهای تاریخی و حوادث میباشد همچنان که سیلاب سال ۱۳۱۵ هـ.ش در مهاباد در قالب قصیدهای به یادگار نهادهاست. در ابتدای این دیوان توسط ناشر ابتدا مقدمهای در شعر و شاعری و سپس شرح حال او آورده شده است.
با نگاهی کوتاه به سیر تحولات شعر نو کردی، چنین به نظر میرسد که سهم مشارکت زنان در تحولات شعری اندک بوده اما واقعیت این است که نمیتوان این سهم اندک را در آن فضای مردسالارانه جامعه جهان سومی بیتأثیر پنداشت. هر چند در دهههای اخیر زن حضور پررنگتری در عرصههای ادبی هنری پیدا کرده است و دغدغههای انسانی و آرمانی خود را با لحن و نگاهی زنانه مطرح میکند. در این فرصت به معرفی پنج شاعر زن کرد میپردازیم که از نسلهای مختلف انتخاب شدهاند. هر چند شاعران دیگری هستند که میبایست معرفی شوند اما به علت عدم دسترسی به آثار آنان این امر میسر نشد. امیدواریم در فرصتی مناسب امکان معرفی آثار آنان نیز فراهم شود.
محمدعلی سلطانی یکی از موفقترین و پرکارترین پژوهشگران و محققان تاریخ و فرهنگ ادب کرد است که سالهاست به دور از جار و جنجالهای رایج است. محمدعلی سلطانی متولد 1336 شهرستان کرمانشاه است و هم اکنون به تدریس در مراکز آموزش عالی و همکاری با بخشهای پژوهشی مشغول است. آثار وی نه تنها مورد توجه و استقبال مخاطبان قرار گرفته، بلکه موفقیتهای چشمگیری نیز در بین مورخین و پژوهشگران کشور کسب کرده است.