در این کتاب از پیوند دو هنر مصوت، یعنی موسیقی و شعر سخن رفته است. دو هنری که در بسیاری از ویژگیها همانند هستند و عناصر مشابهی پیوندشان را گواهی میدهند. یگانه ناهمسانی در زبانشان است که یکی متکی به اصوات است و دیگری به الفاظ. در حقیقت موسیقی و شعر دو همزادند که در دامان دو دایه پرورش یافتهاند؛ یکی به زبانی تکلم میکند که اصوات عناصر سازنده آن است و دیگری به زبانی سخن میگوید که الفاظ عناصر سازنده آن است.
بانو اطرایی از معدود هنرمندانی است که دارای مدرک درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. ایشان در زمینه ی معرفی و شناساندن ارزشهای موسیقی اصیل ایران خصوصا ردیف ها و دستگاه های موسیقی ملی و سنتور نوازی معاصر و همچنین آثار و اندیشه های بزرگانی چون پایور و صبا سال ها تلاش نموده و تالیفات و مجموعه آثار ارزشمندی را به جامعه موسیقی کشور تقدیم داشته است.
در فن آرایش سخن و صنایع بدیعی "سوال و جواب" را یکی از محسنات بدیع معنوی به شمار آورده اند و آن چنان است که شاعر در بیتی و یا چند بیت و یا بیش از آن، سخن خود را به صورت پرسش و پاسخ موضوع می کند و این تفنن ادبی، گاه چندان به درازا میکشد که از آغاز تا پایان یک قصیده طولانی را نیز دربر میگیرد. کتاب حاضر که "گفتگو در شعر فارسی" نام دارد بیشترین اشعاری را که تاکنون به شیوه پرسش و پاسخ سروده شده اند، شامل میشود.
درباره غزلیات حافظ و قدرت سحر کلام او سخن بسیار گفته شده ولی درباره جنبه موسیقیایی کلام وی کمتر سخن رفته است. حسینعلی ملاح در این اثر به این جنبه از اشعار حافظ پرداخته و ضمن بیان 69 اصطلاح موسیقی در شعر حافظ با توجه زمانه او و معادل مصطلح آن در این روزگار، به شرح این اصطلاح در شعر پرداخته و آن را تفسیر کرده است. این تصحیح بر اساس نسخه علامه قزوینی و غنی انجام شده و در مواردی از نسخ شرح سودی، تصحیح خانلری، هومن و انجوی شیرازی استفاده شده است. اصطلاحات موسیقی این کتاب به ترتیب الفبا نوشته شده تا برای اهل فن و ناآشنایان به این فن مفید واقع شود. این اثر ملاح، در سال 1351 به طبع رسید.