کتابخانه مجازی ادبیات

این کتاب دربرگیرنده برخی از اسطوره‌هایی است که در بابل و ایران باستان وجود داشته است. عناوین کتاب بدین ترتیب است: پیدایش انسان، گیلگمش، فرصت از دست رفته، بازگشت بهاران اسطوره اولیکومی غول که سر به آسمان سایید، شکست اژدها، شکارچی ملعون، کمان الاهه، آدم خوب و آدم بد، آرزوی ازیادرفته، مرگ آدونیس، ملکه سمیرامیس، چگونه امپراتوری بابل از میان رفت، آخرین شورش، چگونه مادها پادشاه خود را برگزیدند، کودکی کوروش، ماجرای کرزوس، مرگ کوروش.

این دستنویس سه پایان‌نویس دارد که به ترتیب سال‌های 690 و 720 و 700 یزدگردی را نشان می‌دهند. ک 20 متن‌های زیر را دربر دارد: متن پهلوی و ترجمه انگلیسی اردای ویراز نامک، متن پهلوی و ترجمه ماذیگان یوشت فریان، در درازای سایه مردم در نیمروز و پسین، قطعه‌ای از یشت (ازهادخت نسک) به اوستایی و پهلوی، دستورهای اهریمن به دیوخشم (یوستی این متن پهلوی را به عنوان فصل 35 بندهشی که متن و ترجمه آن را در لیپزیک منتشر شده است)، بخشی از شایست نشایست، فرهنگ اوئیم: واژه‌نامه اوستا ـ پهلوی، بندهش، وهمن یشت و .... .

زبان سغدی از نظر تنوع و حجم ادبیات مکتوب، مهم‌ترین زبان ایرانی میانه شرقی است که بررسی و مطالعه آثار آن در آغاز قرن بیستم و با کشف گنجینه تورفان آغاز شده است. هدف از این کتاب، در مرحله نخست، شناساندن بیشتر زبان سغدی و سپس بازشناساندن فلسفه و آیین بودا و اصطلاحات خاص آن آیین از طریق این زبان دوره میانه و خویشاوند زبان فارسی و از طریق اصطلاحاتی است که مترجم سغدی زبان در مقابل آنها به کار برده است.

فرهنگی غنی و گسترده که از حدود هزاره دوم پیش از میلاد دشت‌های میان سیحون و جیحون را در اختیار خود گرفته بوده است و این همه فرهنگ ما و بخشی از فرهنگ ایرانی است. پس دریابیم فرهنگ غنی، گسترده، پربار و هنوز کم شناخته شده ایران را. و دست دکتر بدری قریب را صمیمانه بفشاریم که برشناخته شدن بخشی از این فرهنگ چنین همت بلند را به کار گرفته است. آیا جای آن نیست که بار دیگر انتشار کتاب فرهنگ سغدی، پژوهشی این چنین ارزنده را به جامعه دانش‌پژوهان فارسی زبان تبریک بگویم؟ در این فرهنگ، سرواژه‌های سغدی با معادل فارسی و انگلیسی آمده است. این واژه‌نامه در جهان زبان‌شناسی تاریخی کاری منحصر به فرد است. کتاب، گنجینه عظیمی از واژه‌ها و ترکیبات زبان سغدی را در اختیار پژوهشگران این زبان و دیگر زبان‌های کهن ایرانی و رشته‌های وابسته می‌گذارد و می‌توان آن را به مثابه ابزار اصلی برای مطالعات زبان‌های ایرانی به کار برد.