کتابخانه مجازی ادبیات

مجموع مقالات پیرامون ادبیات و شعر نوشته برترین ادیبان و شعرا و نویسندگان معاصر که توسط زنده یاد ابراهیم زال زاده بنیانگذار و مدیر نشر ابتکار و بامداد گردآوری شده است: مجموعه مقالاتی از صفدر تقی زاده داریوش آشوری نجف دریابندری باقر پرهام احمد شاملو هوشنگ گلشیری م. آزاد احمد کسیلا فیروز شیروانلو مهدی اخوان ثالث سیمین بهبهانی ع. پاشایی و... فهرست: موسیقی زبان، عکس های یک شاعر، زیبایی چیست؟، نگاهی به ادبیات امروز آمریکای لاتین، جهان سوم در تکاپوی جهانی، یادی از بهرام صادقی، نگاهی به سه کتاب رضا براهنی و ...

مجموعه حاضر اشعار دکتر فرامرز نوریانی متخلص به "مظلوم" است که در سال 1312 چشم به جهان گشود و تحت تعلیم و تربیت مادری روشنفکر و پدری آزاده پرورش یافت. در سال 1338 موفق به دریافت دکترای پزشکی از دانشکده پزشکی اصفهان شد و در سال 1350 دکترای اعصاب و روان را از دانشکده پزشکی تهران کسب نمود. ایشان در سن 60 سالگی دار فانی را وداع گفت.

"خف علائی" یا "خفی علائی" یا "الخفیه العلائیه" دومین تالیف طبی سید اسماعیل است که به امر اتسز خوارزمشاه پس از سال 521 ه.ق تالیف شده است. خف علائی خلاصه ای از ذخیره خوارزمشاهی است، اما این مطلب به تمام معنی کلمه صحیح نیست. بلکه در خف علائی از تشریح و وظایف الاعضاء و بسیاری از بیماریها و ایضا داروهای مفرد و مرکب و موضوعات دیگر که در کتاب ذخیره مشروحا مذکور افتاده در خف علائی دیده نمی شود. بطور خلاصه، ذخیره کتابی است در طب و بهداشت و متفرعات آن که با احاطه کاملی که جرجانی به این علوم داشته و با استفاده از کتب پیشینیان همانطور که آمده موجد "تجدد طب ایرانی" است. اما خفی علائی را مخصوص پادشاه به رشته تحریر در آورده. به عباره الاخری خفی علائی کتابی مخصوص و محض رفع حاجت شاه و بزرگان و اعیان و طبیعتا سایر طبقات می باشد. ایضا خف علائی برای آن دسته که استفاده از ذخیره مشکل بوده، بسیار آسان گردیده که طالبان به آن مراجعه نمایند.

محمد بن زکریای رازی متولد 240 هجری است ولی از احوال و گزارشات این دانشمند بیش از چند صفحه در کتب مورخین نیست و شرح حال و بیان اعمال این نابغه شرق آن طوری که باید تحقیق نشده است. به همین دلیل نویسنده برآن شده است که داستان زندگانی این عالم بزرگ را بنویسد و برای شناساندن نام رازی غیر از کتابخانه های ایران از کتابخانه های ملی پاریس، موزه بریتانیا، کتابخانه های مصر و اغلب کتابخانه های دنیا نیز استفاده شده است. همچنین بسیاری از رسالات و مقالات رازی در این کتاب گردآوری شده است. این کتاب در سال 1318 توسط دکتر محمود نجم آبادی نوشته شده است.