گاسپار دروويل، صاحب منصب نظامى فرانسوى، در سال 1190هـ.ق، در پانزدهمين سال سلطنت فتحعلى شاه قاجار و پس از دور اول جنگهاى ايران و روسيه كه منجر به قرارداد گلستان شد، به ايران سفر كرد. او در گروه ژنرال گاردان بر اساس قرارداد فين كنشتاين به ايران آمد؛ اما پس ناكام ماندن تلاشهاى گاردان در اثر كارشكنىهاى انگليسىها، سرهنگ سواره نظام گاسپار دروويل؛ به طور خصوصى به استخدام دولت ايران درآمد. او در سازمان دادن ارتش ايران نقشى اساسى داشت. سفرنامه او به جز دو سه فصل كوتاه كه به اوضاع نظامى و سياسى ايران و دربار فتحعلى شاه و اقدامات عباس ميرزا اختصاص يافته، اكثر فصول دربار فرهنگ و زندگى و باورها و آيينهاى مردم ايران است. به همين دليل، ارزش كتاب به عنوان يک متن مردمشناختى و جامعهشناختى و فرهنگشناسى بسيار بيشتر از جنبه تاريخى و سياسى است.
"مردمشناسی ایران "اولین شماره از مجموعه حاضر، حاوی سلسله مقالاتی است از "سید علی اصغر شریعتزاده "در خصوص فرهنگ عامه، آداب و رسوم و انسانشناسی مردم نقاط مختلف ایران که با این عناوین به طبع رسیده است :سنت، نقارهخانه آستان قدس رضوی، آداب میزبان در اسلام، پوشاک محلی ایران، آلاچیق ترکمن، مسکن سنتی در سیستان و بلوچستان، ترانههای عامیانه میامی، و تعزیه .
گیلان نامه "مجموعه مقالاتی است در زمینه تاریخ، فرهنگ، هنر، زبان، ادبیات و مردمشناسی منطقه گیلان .جلد دوم این مجموعه شامل مقالاتی است از نویسندگان مختلف با این عناوین کبریت سازی در گیلان از احمد اداره چی گیلانی؛ صندوق بولاکی از محمد الطافی؛ گزارش سلیمان خان مهندس از راههای گیلان از محمد باقری؛ خورشید خانم سراینده چند قطعه فولکلوریک از رحیم چراغی؛ عناصر ممتاز در تصوف رایج در گیلان از محمد روشن؛ لغات و اصطلاحات گیلکی در توتونکاری از عزت الله زرندیان؛ خان احمدخان گیلانی از صادق سجادی .....
گاسپار دروویل تجربیات زندگی سه ساله خود در ایران را در این کتاب ثبت کرده است. وی در این اثر کوشیده است ابتدا به جزئیات معاهده صلح گلستان و انتزاع پاره ای از ولایات ایران به روسیه بپردازد. سپس موضوعات مرتبط با آن را بیان کرده است. دورویل این کتاب را در 24 فصل نگاشته و در آن به آداب و رسومات زندگی مردم ایران پرداخته است. وی درباره مسائلی همچون خلق و خوی مردم ایالات مختلف ایران، آداب غذاخوردن، استحمام کردن، اهل حرم و سرگرمی و کار آنان، بناهای ایران، کاروانسراها، بازارها، مراسم و اعیاد مذهبی، مراسم ازدواج، تقسیم ارث و جایگاه روحانیون، حاجیان، سیدها و دراویش در اجتماع آن روزگار سخن گفته است. همچنین درباره فتحعلی شاه و زنان و فرزندان وی، شاهزاده عباس میرزا، اختیارات شاه، قوانین و دربار، مقامات عالی و سلسله مراتب اجتماعی مطالبی بیان کرده است. این سفرنامه نخستین بار در 1819 م در سن پطرزبورگ در 150 نسخه چاپ شد. در 1835 م نیز اولین بار در فرانسه چاپ شد. در ایران نیز به دست جواد محیی به سال 1337 به فارسی برگردانده و در سال 1348 برای دومین بار به چاپ رسید.