رکن‌الدین اوحدی اصفهانی مراغه‌ای (۶۷۳–۱۵ رمضان ۷۳۸ قمری) عارف و شاعر پارسی‌گوی ایران در قرن هشتم هجری و اهل مراغه است. اوحدالدین بن حسین اصفهانی در حدود ۶۷۳ ه‍.ق مراغه به دنیا آمد. چون تولد و وفات اوحدی در مراغه روی داد، به مراغه‌ای نیز شهرت یافت. در آغاز تخلص او صافی بود، سپس به سبب ارادتی که به پیر و عارف مشهور، ابوحامد اوحدالدین کرمانی پیدا کرد، تخلص اوحدی را برگزید. اوحدی در دوران پادشاهی ارغون خان مغول در شاعری ظهور کرد. اوحدی پس از انتخاب غیاث الدین محمد به وزارت ابوسعید بهادر مثنوی جام جم خود را به نام وی به نظم درآورد. او همچنین مدتی در اصفهان به سر برد و بار دیگر به مراغه بازگشت. او در سرودن انواع شعر تبحر داشت. آرامگاه او در مراغه است. هم‌اکنون یک موزهٔ دائمی در مقبرهٔ اوحدی در مراغه دایر می‌باشد. رکن‌الدین ابوالحسن مراغی مشهور به اوحدی مراغه‌ای عارف و شاعر پارسی‌گوی نامدار صاحب مثنوی معروف جام جم است. آرامگاه اوحدی مراغه‌ای در میان باغ سرسبزی در مراغه واقع شده‌است.

منابع مشابه بیشتر ...

662cfa87d071f.jpg

روح روان یا مطلوب پیر و جوان

رضا نوری

کتاب حاضر مجموعه اشعاری است با نام روح روان یا مطلوب پیر و جوان قسمتی از دیوان رضا نوری است که مشتمل بر قطعات علمی و ادبی و متضمن نصایح و اندرزهای مفید با ترجمه لغات مشکله و تعلیقات و حواشی که در سال 1332 و توسط شرکت سهامی طبع کتاب منتشر شده است.

662132c25ccdf.jpg

دیوان بینش (جزء دوم از کتاب دوم) مشتمل بر آثار خامه تقی بینش آق اولی

تقی بینش آق اولی

دیوان بینش در سه جلد چاپ شده است. جلد اول اشعاری که از سال 1277 تا 1299 سروده شده؛ جلد دوم آنچه از 25 شهریور 1320 به بعد تراوش یافته و خواهد یافت. اشعاری که تا سال 1277 سروده شده و کودکانه بوده و هزلها و هجوهای زننده و آنچه با مقتضای وقت ناسازگار تصور شود به چاپ نمی رسد. چاپ جلد دوم به مناسبت اینکه راجع به دوره اختناق ادبی و سیاسی بوده و بیشتر مورد توجه جامعه است بر قسمتهای دیگر مقدم خواهد بود.

دیگر آثار نویسنده بیشتر ...

658302ec9c7e3.jpg

تذکره الولیاء

تذکرةالاولیاء کتابی عرفانی است به نثر ساده و در قسمت‌هایی مسجع، که در شرح احوال بزرگان اولیاء و مشایخ صوفیه توسط فریدالدین عطار نیشابوری به فارسی نوشته شده‌است. تذکرةالاولیاء کتابی درباره زندگی، حالات، اندیشه‌ها و سخنان عارفان و مشایخِ تصوف است، و به ذکر مکارم اخلاق، مواعظ و سخنان حکمت‌آمیز صوفیان بزرگ می پردازد.این کتاب مشتمل است بر مقدمه و ۷۲ باب که هر باب به زندگی یک صوفی پرداخته است و در ابتدای هر باب سخنانی مسجع در تمجید و ثنای صوفی بیان شده و سپس سخنان و داستان ها درباره صوفی آورده شده است.نخستین باب به حالات و سخنان جعفر صادق اختصاص یافته‌است، و باب هفتاد و دوم به حسین بن منصور حلاج .

پژوهش‌ها/پژوهش‌های عرفانی
کتاب
5f5cf75f068d3.png

دیوان کامل حکیم قاآنی شیرازی

میرزا حبیب متخلص به قاآنی در حدود سال 1202 یعنی زمان سلطنت فتحعلی شاه در شیراز متولد شد. در اول شروع شاعری تخلصش «حبیب» بود و به‌تدریج شهرتی یافت و در نزد حسنعلی میرزا شجاع‌السلطنه که حکومت آن سامان را داشت، تقرب جست و به امر او تخلص «قاآنی» گرفت. شعر او در عصر قاجار، نهضت نوینی به وجود آورد و شیوه دوره مغول و سبک هندی را رو به زوال نهاد و مضامین تودرتو و مکرر و عبارات متکلف دیگر در اشعار قاآنی به چشم نمی‌خورد و نظمی متین و سالمی به وجود آورد. او را می‌توان بعد از صائب، معروف‌ترین شاعر ایران در تمام دوره‌ صفوی و قاجار شمرد و شاید در طراز سخن و خوبی و وصف و انتخاب کلمات و استعمال لغات و تتبع اشعار قدمات کمتر کسی از سخنگویان این دوره با او برابری تواند کرد. دیوان اشعار او که در این کتاب آمده، به ترتیب عبارتند از: قصائد، مسمطات، ترکیب‌بند، ترجیع‌بند، غزلیات، مثنویات، قطعات و رباعیات.

نظم/شعر کلاسیک/دیوان
کتاب