کتابخانه مجازی ادبیات

به تجربه ثابت شده است که اغلب علاقمندان و دانشجویان در موقع تحریر و تنظیم نامه در مورد چگونگی و اسکلت بندی آن، جای صحیح آدرس ها، تاریخ، جای مناسب به کارگیری عبارات سلام و تعارف، متن نامه، پایان نامه و عبارات مربوطه آنها، تنظیم اصولی پاکت نامه، و به طور کلی نحوه علامت گذاری دچار اشتباه می شوند. از طرفی به کارگیری صحیح واژگان و اصطلاحات بازرگانی، برای عمده دانش پژوهان خالی از اشکال نیست، از این رو به تهیه و تالیف این فرهنگ که از مدتها پیش مورد درخواست صاحب نظران، اساتید، کارشناسان اقتصادی و اجتماعی و کلیه دانشجویان و علاقمندان بود و جای خالی آن در جامعه اقتصادی و فرهنگ پرور و ادب دوست ما احساس می شد، مبادرت گردید و مولف را بر آن داشت که اطلاعات و تجارب چند ساله خود را در زمینه فرهنگ نامه نگاری و بازرگانی به صورت مجموعه فعلی درآورده و در اختیار کلیه خواستاران و مشتاقان قرار دهد.

در بسیاری مواقع لازم است بدانیم چگونه نامه ای و با چه مطالبی بنویسیم؛ برای عرض تشکر و تبریک یا بدرود و تسلیت، رسم و روشی هست که باید بیاموزیم و با کمال دقت قوانین و مقررات نامه نگاری و آداب معاشرت را در آن بکار بندیم . این کتاب نامه هایی است درباره روابط اجتماعی (دوستانه)، تجاری، تولد، آموزش و پرورش، ازدواج و تبریک و تسلیت بانضمام نامه های تاریخی اثر ابوالقاسم جنتی عطایی که در سال 1342 توسط کتابفروشی بارانی منتشر شده است

افضل‌الدین خاقانی شروانی از شاعران بنام قرن ششم هجری است که در سال 520 هجری در شروان متولد شده و بارها در اشعارش به موطن خود اشاره کرده است. او در جوانی شاعر دربار شروانشاه شد و منوچهر شروانشاه و پس از آن مخصوصاً فرزندش ابوالمظفر اخستان بن منوچهر را مدح گفت و از او صله فراوان یافت. خاقانی غیر از شروانشاهان، چند تن دیگر از پادشاهان و امرا را نیز مدح گفته است. آثار معروف او افزون بر «تحفة العراقین»، دیوان قصاید و غزلیات و قطعات اوست که در حدود هفده هزار بیت دارد و جز این منشآت او نیز باقی است. یک مثنوی «ختم الغرائب» هم به او نسبت داده شده است. این کتاب دربرگیرنده برخی از اشعار و غزلیات اوست.

این کتاب منتخبی از آثار معروف‌ترین شاعران و نویسندگان زبان فارسی تا آخر قرن پنجم هجری است که مطابق برنامه برای آن دوره تحصیلات متوسطه برای سال‌های چهارم طبیعی، ریاضی، بازرگانی و خانه‌داری تنظیم و تدوین شده است. قطعات این کتاب از دواوین و کتب زیر استفاده شده است: دیوان رودکی، تاریخ بلعمی، تاریخ سیستان، دیوان عنصری، دیوان فرخی، تاریخ بیهقی، شاهنامه فردوسی، تاریخ گردریزی، دیوان منوچهری، قابوس‌نامه، سیاست‌نامه، دیوان ناصرخسرو و سفرنامه ناصرخسرو.