چگونگی عملکرد نسخهبردار و شرح وظایف او از جمله مسائلی است که تاکنون کمتر مورد توجه و پژوهشگران قرار گرفته است. در دنیای کتابپردازی، نسخهبرداری به دو گونه متمایز، حرفهای و غیرحرفهای رواج داشته است. اینکه شخص نسخهبردار که بوده، به چه ترتیب، در چه شرایطی و همچنین در چه مکانی به کار مشغول میشده است از زمره پرسشهایی است که در این مبحث بدان پرداخته شده است. در نسخههای موجود، گاه به شرایط کار نسخهبرداران نیز اشاره شده است. تردیدی نیست که کتابخانههای بزرگ و همچنین مؤسسات آموزشی، نسخهبردارانی را به صورت تمام وقت به کار میگماردند. از دیگر مکانهایی که نسخهبرداران در آن به کار اشتغال داشتند. میتوان مساجد و نهادهای وقفی را نام برد. سرعت کار نسخهبردارانی در میان نسخهبرداران متفاوت بوده است و گاه پیش میآمده است که کار نسخهبرداری، به جای آنکه انفرادی باشد. به صورت گروهی به انجام برسد. طبیعی است که این کار، خواه انفرادی، خواه دسته جمعی. نمیتوانسته خالی از اشکال باشد. نسخهبرداران در صنعت کتابپردازی از تذهیبگران و همچنین نقاشان نیز یاری میجستند. ثمره این همکاری دسته جمعی در نهایت به صحاب تحویل داده میشد که در حقیقت آخرین حلقه زنجیر صنعت کتابپردازی محسوب میشود.
در مورد موضوع کتاب در مقدمه آمده است: "کار ترجمه کتاب تاریخ الکتاب، اثر سوند دال، نویسنده دانشمند و رئیس هیات امنای دانشگاه کپنهاگ را آغاز کردیم، نویسنده ای که در کتابش سرمایه علمی عظیمی را با تحقیق ژرف فراهم آورده است، به طوری که آن را در ردیف نادرترین کتابها در نوع خود قرار می دهد و شامل بحثی فراگیر و مفصل درباره تاریخ کتاب از ابتدای پیدایش آن و از کهن ترین دوران تاکنون، در سرزمینهای مختلف جهان است. مولف این کتاب بحث را از مصر که گاهواره تمدن و مادر کتاب در چین و آشور و بابل و آنگاه در مورد طومارهای پوستی که به دست یونانیها، رومیها و رهبانان قرون وسطا نوشته شده اند، به تحقیق می پردازد و سپس آخرین مراحلی را که کتاب تا امروز پیموده و به دست ما رسیده است مورد بررسی قرار می دهد. نویسنده، در ضمن این مباحث، کاربرد کاغذ را از ابتدای اختراع آن در چین، تا وضعیت کنونی آن در پیشرفته ترین کشورها بیان می کند. سوند دال در بحث خویش تنها به تاریخ کتاب اکتفا نمی کند، بلکه به همراه آن تاریخچه پیدایش کتابخانه ها را نیز از دوره پیش از میلاد، در زمان تسلط فراعنه بر مصر و هنگامی که کاهنان آمون و رع مدیریت کتابخانه ها را به عهده داشتند بیان می کند. این کاهنان شاگردانشان را چون امروز برای انجام این وظیفه به دقت تربیت می کردند.....خلاصه کلام آن که این کتاب دارای شش بخش مهم است که مباحث تاریخی مفصل را از کهن ترین دوران تا امروز در بردارد به این شرح: 1.ماده کتاب و شکل آن 2. جلد کردن کتاب 3. مصور سازی کتاب 4. تاریخ چاپ کتاب 5. تشکیلات تجارت کتاب و قوانین آن 6. تاریخچه کتابخانه ها در کشورهای مختلف جهان..."
در این کتاب فارسي - انگليسي / انگليسي - فارسي تذهيب ؛ خط ؛ صحافي ؛ كاغذ ؛ رنگ و مركب واژه نامه ي نسخه شناسي و كتاب پردازي كه حاصل چهار سال دست و پنجه نرم كردن با واژگان اين رشته است از دو بخش انگليسي به فارسي و فارسي به انگليسي تشكيل شده است . منابع مورد استفاده در تدوين واژه نامه در ميان اين دو بخش آمده است . مقدمه ي كتاب ويژگي ها و مسايل مربوط به واژه نامه و روش تدوين آن را در بر دارد و راهنماي استفاده از واژه نامه شيوه ي بهره گيري از آن و نشانه هاي به كار گرفته در آن را شرح مي دهد . كتاب پردازي صناعتي است كه طي آن كتابي آماده ي استفاده و عرضه به خواننده مي شود . دراين حرفه كارهايي انجام مي گيرد از قبيل رنگ سازي ، صحافي ، خوش نويسي و تذهيب . مجموعه اين اعمال به دست هنرمندان چيره دست متني را در قالبي دلپسند و زيبا در دسترس علاقه مندان مي گذارد .
فرانسوا مورياک، نويسنده نامي فرانسوي و برنده جايزه نوبل ادبيات، برخلاف بسياري از معاصرانش، چندان در ايران شناخته شده نيست. در اين مقاله، تلاش شده است تا با تاکيد بر ديدگاه او نسبت به دو داستانپرداز مطرح هم عصرش، مارسل پروست و آندره ژيد، گامي در شناخت بهتر او برداشته شود. مورياک براين باور است که احساس ياس و همچنين فقدان خداباوري در آثار اين دو نويسنده که، به تعبيري، بازتاب بحران دين باوري در قرن بيستم است، باعث شده تا آنها در روند شخصيتپردازي و پيرنگسازي از چارچوبي استفاده کنند که مفهوم ايمان و اميد به آينده و نجات به هنگام بروز مصايب در کمترين حد ممکن باشد.
نحوه انتقال پیامهای اخلاقی در ادبیات ایران و فرانسه، از پارهای جهات با یکدیگر تشابه و از برخی جوانب نیز با هم تنافر دارند. تشابهات اصلی در فحوای پیامهاست و این که، در هر دو حوزه ادبی، استناد به گفتمان استدلالی argumentatif discourse) ) به منظور تثبیت هر چه بیشتر صحت پیام، اساس کار تلقی میشود. اما در کنار این نوع گفتمان، گفتمان دیگری نیز حضور دارد که با تکیه بر استبداد نویسنده عمل میکند؛ حضور این گفتمان (dictatorial discourse) باعث میشود تا خواننده خود را، از همان بدو امر، تابع نویسنده احساس کند. از سوی دیگر، از دیدگاه روایتشناختی و نظام گزاره گزاری (enunciation ) بین این دو فرهنگ ادبی تفاوتهایی از حیث گزارهها، نحو، عملکرد گزاره گزارها و همچنین نوع مخاطب وجود دارد. در این مقاله تلاش شده است تا با اتکا بر این نکات، به بررسی دو نمونه (سعدی و لافونتن) در ادبیات اخلاقگرای ایران و فرانسه بپردازیم و روند گزارهگزاری و عملکرد انواع گفتمان را در این دو تبیین کنیم و ببینیم آیا راوی/ نویسندگا ن در پی باوراندن پیام خودند یا در اندیشه مجاب کردن خواننده.