سعدي شيرازي، شاعر زبردست و نويسنده شيرين سخني است که همگان به عظمتش در شعر و ادب مقر و معترفند. کسي چون او نيست که در زمينه پند و اندرز، داروي تلخ نصيحت را به شهد شيرين لطافت و ظرافت کلام بياميزد و چون معجوني شفابخش، دل هر ادب دوستي را با کلامش التيام بخشد. وي در گلستان پرنقش و نگارش در هر بابي سخن رانده و به راستي داد سخن را در آن داده است. گويا سعدي در نگارش اين کتاب گرانسنگ به قابوسنامه عنصرالمعالي کيکاووس بن اسکندر نظر داشته و در بيان بسياري از مسائل حکمي و اخلاقي از آن تاثير پذيرفته است. اگر از دريچه ادبيات تعليمي به کتاب گلستان و قابوسنامه بنگريم، به گنجينهاي سرشار از مواعظ مشترک و حکم مشابه و نکات ارزشمند تربيتي يکسان برخواهيم خورد که هر يک ميتواند سرلوحه زندگي علمي و عملي بشر قرار گيرد. اين پژوهش با روش تحليلي ـ توصيفي، به بررسي گلستان سعدي و قابوسنامه از ديدگاه ادبيات تعليمي ميپردازد تا در پايان بتوان از ميزان تاثيرپذيري سعدي از قابوسنامه در خلق گلستان هميشه خوش وي آگاه شد.
بوستان، همتای جاودانهی گلستان، با این تفاوت که منظوم است. این منظومهی چهارهزار بیتی همانند گلستان داستان به داستان و مواعظ شیرینی در آغاز یا انجام هر داستان در آن آمده است. وزن این منظومه، همانند شاهنامهی فردوسی (بحرمتقارب) است. این اثر درخشان هممانند گلستان مخاطب عام و خاص دارد و مطبوع هر طبعی است، و بیش از هفتصد سال است که در اقلیم فارسی زبان (علاوه بر ایران، شبه قارهی هند، افغانستان و آسیای میانه به ویژه سمرقند و بخارا و تاجیکستان) در مکتبخانهها و سپس در عصر جدید در آموزشگاهها و مدارس عالی و دانشکدهها کتاب درسی آموزشی است و مهمترین درسی که میدهد درس زندگی است. بوستان مشتمل بر 10 باب است : 1. در عدل و تدبیر و رای 2. در احسان 3. در عشق و مستی و شور 4. در تواضع 5. در رضا 6. در قناعت 7. در عالم تربیت 8. در شکر بر عافیت 9. در توبه و راه صواب 10 .در مناجات و ختم کتاب.
موضوع کتاب تربیت در گلستان سعدی درباره سرگذشت سعدی و آثار او، در بخشی دیگر به نویسندگان و فلاسفه معاصر سعدی و نظریات تربیتی آنان پرداخته شده است. در بخش بعدی عقاید کلی سعدی درباره تعلیم و تربیت و علل پیدایش نظریات مختلف تربیتی و نظریات سعدی در مورد تاثیر محیط و ... مورد نظر بوده است.
رشيدالدين وطواط يکي از دانشمندان بزرگ قرن ششم هجري و از ادبا و دانشمندان مشهور بلاغت در زبان عربي و فارسي است. تنها تصحيحي که از ديوان اين شاعر صورت پذيرفته، تصحيح مرحوم سعيد نفيسي است که در آذرماه 1339 هجري در تهران به زيور چاپ آراسته شد. به دليل متاخر بودن نسخ در دسترس مصحح و عدم دسترسي به نسخههاي قديمتر، بسياري از ابيات اين ديوان، به ويژه ابيات عربي، با تحريفات و تصحيفات ضبط گرديده است. نگارنده اين سطور با در دست داشتن قديمترين نسخه موجود، مکتوب به سال 699 هجري قمري، ابيات عربي تحريف شده فراواني از ديوان اين شاعر را تصحيح کرده که در اين نوشتار برخي از آنها ارایه گرديده است.
حافظ یکی از ارکان شعر فارسی و محبوبترین شاعر در میان فارسیزبانان است و دیوان وی پر خوانندهترین دیوان شعری و تجلی گاه فرهنگ و تمدن قوم ایرانی است. درباره زندگی و شعر حافظ، کتب و مقالات فراوانی نوشته شده و محققان و نویسندگان هر یک از زاویهای مخصوص، شعر او را مورد نقد و بررسی قرار دادهاند، آنچه از دیوان وی بر میآید این است که وی با بیشتر علوم عقلی و نقلی، کلام، تفسیر، حکمت، فقه، عرفان، موسیقی و نجوم آشنایی کامل داشته است. در مورد هر کدام از این موضوعات و مضامین و تأثیر هر کدام از این علوم بر شعر حافظ، مقالات و پژوهشهای گوناگونی صورت گرفته است. یکی از موضوعات جذاب و جدید، میزان آگاهی حافظ از طبابت و علم پزشکی است. در جای جای دیوان این شاعر میتوان تجلی میزان اطلاعات وی را از موضوعات علم پژشکی مشاهده کرد. اما یک غزل در دیوان این شاعر مشهود است که از لحاظ کاربرد کلمات و تعبیرات و مفاهیم علم پزشکی جلوه خاص دارد که در این مقاله سعی شده است به بررسی و شرح این غزل پرداخته شود.