داستاننويسي هندي به شيوهاي اطلاق ميشود كه زادگاه آن هندوستان است و اكثر منابع دست اول آن به زبان سانسكريت است. عدهاي از محققان بر آناند كه خاستگاه اصلي داستان هندوستان است كه از آن جا به ديگر نقاط جهان انتشار يافته است. داستاننويسي هندي ويژگيهاي بارزي دارد كه خصيصه آن شمرده ميشود. اين ويژگيها را ميتوان از دو جهت ظاهر و محتوي بررسي كرد. از حيث ظاهر برجستهترين ويژگي آن «لايهايبودن» يا «تودرتويي» است. ويژگي ديگر ظاهري آنان، شكل كليشهاي و قالبي است. به جهت محتوي نيز وجود حيوانات به طور اعم و تعدادي به طوراخص و نيز نقش برجسته، و البته غالبا منفي زنان، همچنين تناسخ از ديگر ويژگيهاي داستاننويسي هندي است.
اثر حاضر مشتمل است بر شرح حال، آثار و دستآوردهای 27تن از زنان برنده جایزه نوبل از سال 1901تا 1997میلادی .هر زندگی نامه با ((سالشمار زندگی)) شخصیت مورد نظر شروع شده و با آثار و تصویری از آن همراه است .این افراد عبارتاند از: ماری کوری :نوبل شیمی 1911و نوبل فیزیک 1903، برتافون ساتنر :صلح 1905، سلمالاگرلوف :ادبیات 1909، گراتسیادلدا :ادبیات 1926، زیگرند آندست :ادبیات 1928، جین آدامز: صلح 1931، ایرن ژولیوکوزی :شیمی 1935، پرل باک :ادبیات 1938، گابریلا میسترال :ادبیات 1945، امیلی گرین بالک :صلح 1946، گرتی تزرا کوری :پزشکی 1947، ماریا گوپرت مایر :فیزیک 1963، دوروتی کرافوت هاجکین :شیمی 1964، نلی زاکس :ابدیات 1966، بتی ویلیامز: صلح 1976، میرید کوریگان :صلح 1976، روزالین یالو :پزشکی 1977، مادر تزرا :صلح 1979، آلوا میردال: صلح 1982، باربارا مک کلینتوک: پزشکی 1983، ریتالوی مونتالچینی: پزشکی 1986، گرترودالیون :پزشکی 1988، اونگ سان سوکیی :صلح 1991، نادین گوردیمر :ادبیات 1991، ریگو برتامنچو :صلح 1992، تونی موریسون :ادبیات 1993و ویسلاواشیمبویسکا :ادبیات .1996در صفحات آغازین کتاب شرح حال ((آلفرد نوبل)) بنیانگذار جایزه نوبل آمده است.
در مجموعه حاضر 17مقاله درباره زنان و مسائل و علایق گوناگون آنها گردآمده است .عناوین تعدادی از آنها بدین قرار است : "کارگران زن خانگی"، "صندوق هم یاری و فعالیت ما زنان کارگر"، "سازماندهی زنان کارگر در نظام کنونی جهان"، "افکار سیاسی اجتماعی پروین اعتصامی"، "عمه بگو / داستان"، "دورنمای جنبش اجتماعی زنان: انقلاب در شیوه زندگی"، "جنبش زنان در آلمان"، "سهم الارث زن از زمین زراعی" و "کلیشهها، ابزار تولید نظام مرد سالاری".صفحات پایانی به شرح این اصطلاحات اختصاص دارد :آزار جنسی، هتک حرمت، رهایی/آزادی بخشی، قدرتیابی/تواناسازی، و سیاستورزی جنسی.
عطار شیرازی خوش ذوق و شیرین سخنی است که حتی نزد بسیاری از اهل ادب نیز ناشناخته مانده؛ در تذکرههای قدیم و تاریخ ادبیاتهای جدید اطلاعی جز اینکه «از شاهران قرن هشتم و معاصر خواجه حافظ شیرازی است که خواجه قوامالدین محمد بن علی معروف به صاحب عیار را مدح گفته و در سلک شعرای آل مظفر بوده»، نمیبینیم. این منابع، همچنین شعری را که عطار در مورد حافظ شیرازی و سلمان ساوجی سروده، درج نمودهاند. دیوان عطار شیرازی اخیراً به کوشش محقق فاضل آقای «احمد کرمی» بچاپ رسیده که قدم مؤثریست در راه زنده کردن نام شاعری که حق او چنانکه بایسته است شناخته نشده است.
کتاب سندبادنامه از جمله داستانهاي مطرح در نثر فارسي است که درباره سابقه، منشا و نسخههاي منظوم و منثور آن اتفاق نظر چنداني وجود ندارد. بعلاوه در هزار و يک شب نيز داستانهايي تحت عنوان حکايات سندباد بحري وجود دارد که شرح مسافرتهاي هفتگانه شخصي به همين نام است. مقاله حاضر به ريشهيابي حضور سندباد در ادب پارسي میپردازد و به شکل گذرا سندبادنامههاي مطرح در تواريخ ادبيات را از ابتدا مطرح میکند. سپس نامدارترين سندبادنامه موجود که همان سندبادنامه ظهيري سمرقندي است، از لحاظ تاريخي و نيز محتوايي مورد بحث قرار میگيرد. در بخش بعدي، داستان سندباد بحري از هزار و يک شب مورد تحليل قرار میگيرد؛ نظرات مختلف پيرامون واقعي بودن آن و جنبههاي روانکاوي آن مطرح و مورد مداقه قرار میگيرد و در پايان از بحث نتيجهگيري به عمل میآيد.