فخرالدین عراقی به سال 610ه.ق در بخش کمیجان استان مرکزی دیده به جهان گشود او از دوران کودکی در شهر همدان به تحصیل علم پرداخت و در خردسالی موفق به حفظ قرآن مجید شد. وی از هفده سالگی به سیر و سیاحت روی آورد و در هند، عراق، شام و حجاز به کسب معارف مشغول گردید و در سیر و سلوک عرفانی خویش با بزرگانی چون: صدرالدین قوینی، شیخ بهاءالدین زکریا و شمس تبریزی حشر و نشر داشت و از آنها فیض برد. در آثارش تأثیرپذیری او از بزرگانی چون: محی الدین بن عربی، احمدغزالی، خواجه عبدالله انصاری، فردوسی، سنایی غزنوی، ابوسعید ابیالخیر و عطار نیشابوری به خوبی مشهود است. بین او و دو ستاره درخشان همعصرش یعنی سعدی و مولوی تأثیر و تأثر دیده میشود. بسیاری از بزرگان ادب بعد از عراقی از او متأثرند که از آن جمله: شیخ محمود شبستری، حافظ شیرازی و جامی و... را میتوان نام برد. وفات عراقی به سال 686ه.ق در شام اتفاق افتاد و در قریه صالحیه دمشق در جوار قبر محیالدین بن عربی به خاک سپرده شد.
سالنامه دبیرستان پهلوی همدان در سال تحصیلی 1325-1326 توسط چاپخانه میهن همدان چاپ شده است
این کتاب که توسط دکتر محمد سلیم اختر استاد اعزامی از پاکستان برای رشته زبان اردو در دانشگاه تهران تألیف شده، گوشههایی از زندگی، افکار و اندیشههای این سه عارف نامی یعنی سنایی، عطار و عراقی و نیز تأثیر آنها را در شبه قاره باز میتاباند. عناوین نوشتارها بدین ترتیب است: بررسی در اندیشههای حکیم سنایی، موغوبترین موضوعات حکیم سنایی غزنوی و شیوههای متنوع اظهار آن، سیری در مثنوی کارنامه بلخ حکیم سنایی، نگاهی بازگشت به مثنوی کارنامه بلخ، در معرفی دو تن از معاصرین سنایی: ابوحنیفه اسکافی غزنوی و اسماعیل خجستگی، تأثیر عطار نیشابوری در شبهقاره: اندیشه و آثار و احفاد و اعقاب وی در آن سامان، تجلی اندیشه و آثار عراقی در گستره ادب و عرفان در شبه قاره هند و پاکستان.