در میان چندین فرهنگ روسی ـ فارسی موجود، مانند فرهنگ روسی به فارسی (ا. ک. آفچینیکوا، ح. فروغیان، ش. بدیع)، یا فرهنگ روسی به فارسی (س. کلیفتسوا) و چند فرهنگ بازاری متفرقه، فرهنگ واسکانیان سالهای سال سرآمد بقیه بود و در وضعیتی که چندان امیدی به تهیه و ارائه فرهنگی بهتر نمیرفت، نعمتی به شمار میآمد و از هر نظر برای همه حجت بود. شاید تنها پس از انتشار این نسخه جدید بود که بسیاری از استفادهکنندگان از فرهنگ دریافتند نسخه پیشین، دستکم از نظر فنی، چقدر با معیارهای امروزی نشر فرهنگ فاصله داشت.
گرچه گویش سبزواری یکی از لهجههای فارسی دری است و سالیان دراز شلاق زبانهای ناهماهنگی چون زبان ترکی، مغولی، عربی و ... را بر شانه خود تحمل کرده و امروزه در قسمت نسبتا وسیعی از خاک ایران تکلم میشود، هرگز نمیتوان آن را از لهجههای دیگر زبان فارسی برتر دانست. وقتی از گویش سبزواری سخن گفته میشود و اختصاصات دستوری یا واژههای آن بررسی میشود، نباید این تصور پیش آید که با یک گویش صددرصد ثابت سروکار داریم و بین افراد مختلفی که با آن گویش تکلم میکنند، وحدت کلمه و لفظ برقرار است. در این کتاب لغات و اصطلاحات گویش سبزواری با شواهدی از اشعار محلی این شهرستان گردآوری شده است.
زرقان شهری باستانی در میانه راه شیراز به تخت جمشید در دامنه کوه زرقان است. زرقان قدیم شامل محلههای بزرگ جولاهگان، میان و لرها و محلههای کوچکتر آخوندها، جهودها و حیدر بود. مجموعه این محلههای درهمفشرده، پشت به کوه داده و دامن تا ابتدای دشت گسترده بود. برجوبارو و دروازههای کوچک و بزرگ شهر را در میان گرفته بود و از گسترش آن پیشگیری میکرد. در این کتاب مجموعه دوهزار مثال، اصطلاح، کنایه، تشبیه و پند و اندرز در لهجه فارسی مردم زرقان فارس گردآوری شده است.
نسخه اصلی کتاب جمهوری جهانی ادبیات، به زبان فرانسوی در سال 1999 چاپ شد و برگردان انگلیسی آن را دانشگاه هاروارد در سال 2004 منتشر کرد. خانم پاسکال کازانووا، پژوهشگر و منتقد ادبی 55 ساله فرانسوی، در این کتاب تصویری از جهان ادبیات، در مقام جهان مستقل از جهان سیاست و اقتصاد (ولی در تعامل با آنها) ترسیم میکند که در آن نیز، همانند قلمرو سیاست و اقتصاد، برخی ادبیاتها بر دیگران غلبه یافتهاند و برخی دیگر تلاش رسیدن به جایگاهی غالباند.
کتاب تازه شفیعی کدکنی درباره شعر معاصر ایران مجموعهای از مقالات و یادداشتهای بلند و کوتاه اوست که در سالهای مختلف (از 50 تا 20 سال پیش) نوشته شدهاند. آنچه کتاب را از دید ادبیات تطبیقی جالب توجه میسازد، تأکید نویسنده بر نقش و تأثیر تعیینکننده شعر خارجی در دگرگونیهای شعر معاصر ایران است. در این مقاله به نقد و معرفی این کتاب پرداخته شده است.