کتابخانه مجازی ادبیات

کتاب با حماقت بجنگیم نوشته دکتر هاشم مخیر ایرانی است که در سال 1372 منتشر شده است و موضوع کتاب در مورد ایران و جمعیت ایران و سبک و شیوه زندگی مردم در ایران اشاره دارد

بنیاد نهج البلاغه به مناسبت هزارمین سال گردآوری کتاب نفیس و انسان ساز نهج البلاغه کنگره ای ترتیب داد که در آن هزاران نفر از دانشجویان و طلاب و اقشار دیگر به پای درس و سخنرانی گروهی از اندیشمندان اسلامی دعوت شده از داخل و خارج کشور نشستند. هدف از این گردهمایی را در سه بعد مهم زیر می توان خلاصه کرد: ا. تحقق سریع و عمیق انقلاب فرهنگی اسلامی و معرفی متون آن به عنوان پژوهشگران اسلامی و سرمایه گذاری نیروی انسانی متعهد در تدوین رساله های محققانه و ادیبانه با الهام از متون گرانقدر اسلامی بویژه کتاب عظیم نهج البلاغه. 2. جلب توجه توده وسیع مردم نسبت به معارف والای علوی و آشنایی مستمر و پیوسته آنان با یکی از متون ارزنده اسلامی چون مسایل معنوی و فرهنگی اصولا از دید مردم غائب است و بیشتر به دست فراموشی و غفلت سپرده می شود و ... 3. رابطه نزدیک با محققان و عالمان متعهدی که در زمینه شناخت عمیق اسلام و معارف اهل بیت بویژه نهج البلاغه تحقیق و بررسی کرده و آثار علمی بجای گذرانده اند.

ساسانیان بیش از چهارصد سال در ایران حکومت کردند. شاهنشاهان با فر و جاه این سلسله، در بسط فرهنگ و علوم و توسعه عمران و آبادی و ساختن پلها و بستن سدها و احداث شهرها و کوشش فراوان و مساعی زیادی مبذول داشتند. اطلاعات موثقی که از روزگاران به ما رسیده است نشان می دهد که هریک از پادشاهان ساسانی به احداث یک یا چند شهر مبادرت کرده اند. مهمترین مرکز علمی عصر ساسانیان شهر جندی شاپور در خوزستان بود که بنابه فرمان شاپور اول بوسیله اسیران رومی ساخته شد در این شهر به دستور خسرو اول انوشیروان دانشگاه بزرگ و باشکوهی تاسیس شد که در آنجا علم طب و فلسفه و ادبیات و ریاضیات و نجوم آموخته می شد و دانشمندان سریانی و هندی و زرتشتی در این موسسه و بیمارستان ضمیمه آن به خدمت اشتغال داشتند. نگارنده درصدد برآمد که تاریخچه این شهر باستانی و دانشگاه معروف آن را با استفاده از ماخذ و منابع موثق تالیف کند تا بدین وسیله یادی از خدمات نیاکان ما در زمینه نشر فرهنگ و علوم در عصر باستان شده باشد

کتاب یازده فصل دارد و نویسنده از ظهور قرمطیان در قرن سوم هجری تا ازمیان رفتن آنها که در قرن پنجم هجری روی داده است را روایت می‌کند و در آخر به مکتب اخوان الصفاء و خلان الوفاء و ارتباط آن با نهضت اسماعیلی و قرمطی می‌پردازد.