کتابخانه مجازی ادبیات

انشاء فارسی یکی از دروس دبستان و دوره راهنمایی است. دانش آموز در این درس می آموزد که چگونه راجع به موضوعات مختلف بنویسد. این امر در زندگی دانش آموز زمانی که وارد اجتماع گردید از اهمیت خاصی برخوردار خواهد بود. اگر اصول انشاء نویسی را فرا گرفته و تمرین نماید براحتی به مخاطبش منتقل کند. اغلب دیده شده که دانش آموزان در درس انشاء با مشکل مواجه می شوند. والدین در برخی از موارد به یاری برخاسته و دانش آموز را بعد از اندکی راهنمایی به راه صحیحی در رابطه با نوشتن مطالب هدایت می کنند. ولی در اکثر موارد که والدین خود در نوشتن موضعی و توصیف آن دارای مشکل هستند، این مسئله به راحتی قابل حل نیست. به همین دلیل با توجه به مطالب فوق این دفتر کوچک حاوی چهل موضوع انشاء به زبان ساده فراهم شده است. این موضوعات به صورت انشاء بیان شده و می تواند راهنمای خوبی برای دانش اموزان و والدین باشد....

سبک نگارش در روزنامه ها و رسانه هاي جمعي با سبک نگارش در کتابهاي علمي و ادبي متفاوت است. اين رساله، سعي و کوششي است براي شناخت اين تفاوت ها، يکي از تفاوت هاي اصلي نثر روزنامه اي مطبوعات با نثر غير روزنامه اي، همانگونه که فيليپ گايار روزنامه نگار معروف فرانسوي در مقدمه کتاب بر مي شمارد، «سادگي» است که به عنوان يک خصيصه ي چيره در سبک نويسندگي و روزنامه نگاري از آن ياد ميکند. روزنامه نگاري در ايران از هنگامي که تولد يافت به دليل ورود ناگهاني امواج راديويي، از رشد شتابان باز ماند و ارتباط شفاهي راديو جايي براي رشد ارتباط نوشتاري مطبوعات باقي نگذاشت. گفتار و موسيقي راديو مجال باليدن و رشد طبيعي را از مطبوعات گرفت. تأخر فرهنگي مطبوعات از ورود زودهنگام راديو به کشور در همه زمينه ها به ويژه در سبک نوشتاري مطبوعات نيز اثرات منفي گذاشته است. متأسفانه عده اي نيز بدون شناخت «نثر روزنامه اي» براي در هم کوبيدن نويسندگان ادبي، در نقدهاي مغرضانه ي خود، آنان را متهم به داشتن نثر روزنامه اي (ژورناليستي) مي کنند؟ اين گونه سوء تفاهم ها، در کنار بي توجهي يا کم توجهي روزنامه نگاران و منتقدان و نويسندگان به مبحث مهم «نثر روزنامه اي» باعث شده است که امروزه حتا «خلاصه نويسي» که يکي از شاخص هاي نثر رسانه هاي نوين ارتباطي است ناشناخته باقي بماند. هرچند در زمينه ادبيات داستاني اکنون شاهد قصه هاي «ميني ماليستي» (قصه هاي خيلي کوتاه يا داستانک) هستيم که مضموني را در سه يا چهار پاراگراف بيان ميکند اما عبور همراه با بي تفاوتي از سبک نگارش در مطبوعات، آسيب هاي جدي بر مطبوعات کشور وارد خواهد ساخت زيرا مخاطبان مطبوعات تنها از طريق نوشته و عکس با صاحبان آنها ارتباط برقرار ميکنند و تحقيقات علمي نشان مي دهد که مخاطبان مطبوعات، خواهان سبکهاي نوين نثر روزنامه اي در مطبوعات هستند، آنان از سبک هاي سنگين و پيچيدهي نشر علمي و يا تخيلي - ادبي، به جز در بخش هايي مثل گزارش نويسي توصيفي، گريزان مي باشند. امروزه اين يک واقعيت انکارناپذير است که در کنار روزنامه نگاران، دست اندرکاران روابط عمومي ها و حتا خوانندگان نشريات نيز براي استفاده بهتر از رسانه ها، نيازمند آشنايي با مباني نگارش رسانه اي هستند و اين کتاب زمينه هاي مناسبي براي اين آشنايي فراهم ميکند.

زبان شیرین فارسی با پیشینه سه هزار ساله خود، فراز و نشیبهای زیادی را سپری کرده است. آغاز گسترش این زبان که با تشکیل دولت ماد آغاز می شود، آگاهی درستی در دست نیست، زیرا دوره کوتاه حکومت ماد، مجالی برای ترویج آن نبوده است. اما آنچه امروزه از آن برداشت می شود، زبان فارسی مادها، پایه زبان کردی امروز به ویژه زبان مردم اورامان است. زبان پارسیان، فارسی باستان بوده که یکی از زبانهای کهن ایرانی است. زبانهای ایرانی جزو زبانهای هند و اروپایی، شاخه ای از زبانهای هند و اروپایی است. این زبان با زبانهای مادی جدایی عمده ندارد. این هر دو زبان، آریایی شمرده شده و با زبانهای خوارزمی، سغدی، اوستایی، سکایی، و نظایر اینها خویشاوندی داشته است. باید بدانیم که در ایران کهن زبان فارسی در همه جا به یک شیوه جاری نبوده است، چنانکه امروزه هم در گیلان و مازندران و کردستان و لرستان و خراسان و اصفهان و یزد و کرمان و فارس با نواها و شیرینی هایی که در زبان و گویش آنها وجود دارد، همه اینها زبان فارسی است. در ایران باستان هم گویشها و نواهای زبان فارسی گوناگون بوده و هر دوره گویش مردمی که دولتمردان از میان آنها بر می خواسته اند، زبان رسمی روزگار می شده است...

شیوه نگارش خط فارسی ما که در حال حاضر رواج دارد، مربوط به دوره اسلامی، یعنی پس از ورود اسلام به ایران است. قبل از آن شیوه خط فارسی در دوره های ماد و هخامنشی، خط میخی بوده که از چپ به راست نوشته می شده است. پس از آن خط پهلوی معمول شد که در دوران اشکانی و ساسانی رواج داشته است. حروف این خط بیشتر به حروف لاتین شباهت داشته و از راست به چپ نوشته می شده است. پس از ورود اسلام به ایران به تدریج خط و زبان پهلوی منسوخ شد و جای خود را به زبان دری که در زمان ساسانی وجود داشته است، داده و به عنوان زبان رسمی ایران نامیده شده است. زبان فارسی، دوران بسیار سختی را پشت سرگذارده است. این زبان در مقابل هجوم اقوام بیگانه همچون: غزنویان، سلجویان، مغولان، تیموریان، صفویان و نظایر اینها که مخالف ترویج فرهنگ ما بودند، مقاومت کرده و زبان آنها را تحت شعاع خود قرار داده است و خود آنها نیز مروج زبان فارسی شده اند. حتی در حال حاضر نیز ایرانیان مورد توجه زیاد مردم هند و پاکستان هستند و بیشترین نسخه های خطی فارسی در این مناطق یافت می شود. این نسخه ها نه تنها شامل تاریخ و فرهنگ و ادبیات فارسی می شود، بلکه آثار فراوانی از علوم پزشکی و نجوم و نظایر اینها را نیز شامل می شود. بدیهی است به همراه این اقوام کلماتی بیگانه به زبان فارسی وارد شد و جایگزین کلمات گردید و یا به مرور زمان شکل کلمات تخفیف پیدا کرد و به شکل امروزی آن در آمده است. آنچه مسلم است زبان مثل هر پدیده اجتماعی دیگر در حال تغییر است. این تحول ناچار در تغییر ابزاری که با حاجات اجتماعی ارتباط دارد موثر است. از اینجاست که در طی زمان، الفاظی از میان می رود و الفاظی تازه که بر معانی جدید دلالت می کند، رایج می شود....