کتاب حاضر به کاوش و واکاوی مقام علمی، ادبی و عرفانی فخرالدین ابراهیم عراقی اختصاص دارد. چیمه تلاش کرده تا جایگاه عراقی را در سیر تاریخ تصوف شفاف نماید و تاثیرات او بر این نحله و مکتب را روشن سازد. در ضمنِ کتاب به تاریخ تصوف نیز پرداخته می شود. این کتاب در سال 1372 توسط انتشارات مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان، اسلام آباد در شهر اسلام آباد به قلم محمداختر چیمه منتشر شده است.
در این مجموعه نخست مختصری از شرح حال حاج شیخ عبدالسلام تربتی بیان شده سپس گزیده ای از سروده های مولف در موضوعات مختلف اجتماعی عرفانی و مذهبی فراهم آمده است
از شرح حال شاعر بزرگ تبریز حکیم قطران به علت بعد زمان و نبودن مدارک کافی اطلاع صحیحی در دست نداریم. از طرفی تاریخ آذربایجان هم از اوائل شیوع اسلام تا قرن سوم و چهارم هجری به قدری تاریک است که به هیچ وجه از سلاطین و حکمدارانی که در آن دوره در این سرزمین فرمانروایی داشته اند خبر مضبوطی در دست نیست که بتوانیم با مراجعه به آن تواریخ کمکی به روشن کردن شرح حال این شاعر بنمائیم. قطران از قصیده سرایان درجه اول فارسی است و بیشتر طرز شعرای خراسان را بکار برده اشعار او در زمان دولتشاه معروف بوده است قصائدش متین است و در فنون لفظی تجنیس و ترصیع و ذوقافیتین بکار برده و قصاید مصنوعه در تمثیل همین فنون ساخته نیز در وصف وقایع و فصول و مناظر استادی نشان داده است و از رشته های حکمت نیز ؟آگاه بوده که غالب نویسندگان او را حکیم می نویسند و بعضی او را امام الشعرا و فخرالشعرا نوشته اند و اشعار او در زمان خود در شهرهای عراق و خراسان اشتهار داشته و او را باستادی شناخته و نظیر فرخی می دانسته اند...
جناب هدایت و ارشاد مآب، زبدهالواصلین و قدوهالراسخین، شیر بیشه جلالت و سرهنگ ایوان قدرت، آن والهان آگاه و عاشقان درگاه قادریه حضرت شاه خیرالدین ابوالمعالی محمد قادری کرمانی لاهوری قدسسرهالعزیز از مشایخ و نویسندگان و شاعران فارسیگوی نامدار شبه قاره پاکستان و هند است. در نزههالخواطر نسبت «الحسینی» و در لغتنامه دهخدا «اله آبادی» نیز اضافه گردیده است. شاه ابوالمعالی صاحب مقامات ارجمند و کرامات بلند و زهد و ورع و تقوا و ریاضت است. وی برادرزاده حقیقی و داماد و مرید و خلیفه و جانشین و قائممقام حضرت سید داود جهنی وال یا چهنی وال کرمانی شیرگرهی است.