نمایشنامه «ویلهلم تل» به قلم شیلر که از تاریخ و افسانههای سوئیس مایه گرفته و شاهکار اواخر عمر نویسنده و مشهورترین اثر اوست. در این نمایشنامه، شیلر نکات مهم تاریخ را با زندگانی ساده و بیآلایش روستائیان درآمیخته و یک موضوع سیاسی را بدون اینکه در شخصییت و حیات حقیقی دخالتکنندگان آن تغییری دهد، به انجام میرساند. این نمایشنامه توسط محمدعلی جمالزاده به فارسی ترجمه شده که این کتاب نقد و بررسی ترجمه جمالزاده میباشد.
این قطعه ترجمهای است از زبان فرانسوی و از رسالهای با عنوان «قهوهخانه سورات» از یکی از نویسندگان مشهور فرانسوی موسوم به برناردن دو سن پییر که از سال 1150 تا 1230 حیات داشته است. این داستان اینگونه آغاز شده است: سورات بندر معتبری است در هند که تقریباً در شصت فرسنگی بمبئی و در شمال آن شهر واقع است. در شهر سورات قهوهخانهای بود که بعدازظهرها غریب و غربای شهر آنجا جمع میشدند ....».
تاریخ ایران در دوره استیلای خلفای تازی پر از جانفشانیهای مردانه است. یکی از بزرگان این گروه که میتوان او را از بنیادگذاران ایران بعد از اسلام دانست، حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی گوینده شاهنامه است. او آرزوها و خشمها و ستمکشیدگیهای ایرانیان آن زمان را با بیانی آسمانی و توانایی خاصی در شاهکار جاودانی خود بیان کرده است. نویسنده در این کتاب بعد از آوردن مقدماتی درباره شعر و شاهنامه فردوسی، سناریویی از زندگی فردوسی را به نگارش درآورده است.