زبانشناسی یا همان مطالعه علمی زبان، رشته نسبتاً جدیدی در دنیاست که امروزه در ایران نیز جای خود را باز کرده است. این کتاب مجموعه تقریباً کاملی از مباحث بنیادی زبانشناسی را دربردارد در پایان هر فصل، پرسشها، موضوعات و پیشنهادهای مورد بحث و منابعی برای مطالعه بیشتر گنجانده شده است تا خواننده میزان درک خود را از مطالب آن فصل بسنجد، آنها را در ذهن خود بپروراند و دانستههای خود را درباره آنها گسترش دهد. و مخاطب پس از مطالعه کتاب، باید احساس کند مطالب بسیاری درباره ساخت درونی زبان (صورت آن) و کاربردهای گوناگون آن در زندگی (نقش آن) میداند و آمادگی طرح سؤالاتی را دارد که با آنچه زبانشناسان متبحر میپرسند، مشابه است.
کسانی که در ادب فارسی از روی صدق و تانی و نه از سر هوی و تمنی، تاملی مستمر و بی وقفه به منظور کشف اصول و موازین حاکم بر ادب و فرهنگ ایران داشته اند، نیک می دانند که از جمله مظاهر توانایی شگفت آور سخن سرایان بزرگ و افسونگر فارسی زبان، آنست که با قدرت استفاده از قانون تجرید و تعمیم ذهن خلاق و آفرینشگر خویش، بخوبی توانسته اند با رویت مناظر در صحنه حیات و اندیشه در کار روزگار و ژرفکاوی در پدیده های گیتی و ترکیب آن ها با یادها و خاطره ها و خوانده ها و شنیده ها و در یک کلام دانسته ها آمیزه ای از عبرت و حکمت پرداخته و با عرضه دستاوردهای تامل و تجربه در قالب سخنان منظوم و منثور خوانندگان آثار خویش را از چشمه سار زلال ذوق سلیم خود سیراب ساخته و قریحه جمال پرست آن ها را نوازش داده، آدمیان را از زادگان طبع جویای کمال خویش برخوردار و کامیاب گردانند...
توماس کارلایل یک زبانشناس، تاریخنگار، مترجم، ریاضیدان، فیلسوف، مقالهنویس، و نویسنده اهل اسکاتلند بود در چهارم دسامبر ۱۷۹۵ به دنیا آمد و مهمترین اثر او «تاریخ انقلاب کبیر فرانسه» (The French Revolution: A History) است که آن را در سال ۱۸۳۷ نوشت. توماس کارلایل، در پنجم فوریهٔ ۱۸۸۱ چشم از جهان فرو بست. کارلایل در تاریخنگاری انقلاب کرد و تالیفاتش را بدون پانوشت منتشر ساخت که امروز از آن ژورنالیستیک نویسی تاریخ نام میبرند. به گمان او، از یک سو خواننده باید به مورخ اعتماد کند و از او سند و مرجع و پانوشت نخواهد و از سوی دیگر، مورخ نیز نباید مطالبی را که به صحتشان اطمینان ندارد، در کتاب خود بیاورد و صرفاً با آوردن منبع در پانوشت، مسئولیت آن را به گردن دیگران بیندازد.
با توجه به جدید بودن علم زبانشناسی، نویسنده کوشیده که به سوالات مربوط به زبان و ماهیت آن پاسخ بدهد. جورج یول، این کتاب را که حاوی مباحث اساسی زبانشناسی است در بیست فصل نگاشته که توسط خانم نسرین حیدری به فارسی، ترجمه شده است. آخر هر فصل، پرسشها،موضوعات و پیشنهادهای مورد بحث و منابعی برای مطالعه بیشتر عرضه شده تا خواننده میزان درک خود را از مطالب بسنجد و آن را بپروراند و اطلاعات خود را کامل کند. مثالهای مطالب از زبان انگلیسی آورده شده و تا حد مقدور به زبان فارسی نیز برگردانده شده اند. جایی که بیم خطا می رفت نیز مثال به زبان اصلی باقی مانده است.