تاریخچه مختصری از به وجود آمدن خط و تحول خط در زبان فارسی و مباحث گوناگونی در زمینه های شیوهٔ نگارش زبان فارسی و بحث در مورد «پیوستهنویسی»، «جدانویس» و «بیفاصلهنویسی»؛ بحث و بررسی پیرامونِ مصوبات شورای بازنگری در شیوهٔ نگارش و خط فارسی مباحث عمدهٔ این کتاب را تشکیل میدهد.
نويسنده در اين كتاب نظريه تازهای را درباره شيوه خط فارسی ارائه كرده است. چون ناشر اعتقاد دارد كه ارائه هرچه بيشتر نظريات گوناگون در اين زمينه شايد بتواند به پايان بخشيدن به اين آشفته بازار كنونی در مورد رسمالخط فارسي ياری رساند، از انتشار آن استقبال كرده است. نویسنده در این کتاب نظریه تازه ای را درباره شیوه خط فارسی ارائه کرده است. چون ناشر اعتقاد دارد که ارائه هرچه بیشتر نظریات گوناگون در این زمینه شاید بتواند به پایان بخشیدن به این آشفته بازار کنونی در مورد رسم الخط فارسی یاری رساند، از انتشار آن استقبال کرده است. از آنجا که موضوع کتاب (و بنابراین شیوه خط فارسی بکار رفته در آن) مستلزم حفظ رسم الخط پیشنهادی ایشان بوده، رسم الخط ناشر اعمال نشده است. لازم به ذکر است ناشر خود بر پایه آخرین شیوه نامه های موجود و برای حفظ یکدستی در آثار منتشره خویش، شیوه نامه خاص خود را دارد که با پیشنهادهای ایشان لزوما سازگار نیست.
موضوع کتاب شیوه نگارش فارسی در مورد دستور زبان، روش صحیح املاء، نامه نویسی و برگزیده آثار نویسندگان بزرگ ایران است که محمد جوادی پور در سال 1368 آن را تالیف و توسط انتشارات بنیاد منتشر شده است
میرزا محمدحسین سیفی قزوینی (1240 – 1315 شمسی) از استادان خوشنویسی نستعلیق پیرو و گسترش دهندهٔ سبک و شیوهٔ خاص میرزای کلهر است. او نسخه ای از شاهنامهٔ فردوسی را برای مظفرالدین شاه خوشنویسی کرد و به این مناسبت لقب عماد الکتاب گرفت. در انقلاب مشروطه به جرگه آزادی خواهان پیوست. وی در دوره سلطنت احمدشاه قاجار، مدتی در وزارت داخله، منشی و همان اوقات معلم مشق خط احمدشاه نیز بود. عماد الکتاب آخرین حلقه زنجیره استادان قدیم خوشنویسی ایران است که این هنر را به خوشنویسی معاصر پیوند می دهد. وی افزون بر نستعلیق، خط نسخ و شکسته نستعلیق را خوش مینوشت و مروج کتابچههای «رسم المشق» نیز می باشد. میرزا محمد حسین افزون بر آشنایی با نقاشی آب رنگ و سیاه قلم، قریحه شاعری نیز داشت و گاهی شعر میسرود. در کتاب پیش رو که به قلم علی راهجیری گیلانی (1317 - ) به زندگی و آثار این هنرمند پرداخته شده، پس از گفتار مقدماتی، سخنی چند پیرامون تاریخچه خط فارسی و شرح حالی از عماد الکتاب شامل اخلاق، مذهب، وفات، آثار ادبی، منظومات، آثار خطی، شیوه نستعلیق وی، نقاشی و رقم او ارائه شده است. صفحات پایانی کتاب به نمونه خط و نقاشی عماد الکتاب اختصاص یافته اند. چاپ دوم این کتاب در سال 1362 توسط انتشارات کتابخانه مرکزی منتشر گردید.