شیخ شرفالدین احمد منیری (661 ـ 782 هـ) در زمره شماری از نیکمردان پارسا و بلندآوازه ایرانیتبار است که در جمع عارفان صاحب مکانت منطقه از اعتبار خاصی برخوردار است و عمر دراز و پرثمر او، نقشی ارجمند در ارائه تصویری زیبا از حیات زاهدانه و ریشهگیری اندیشههای عارفانه داشته است. اخبار منقول از او، نشان میدهد که در سیروسلوک صوفیانه مدارج بالایی را طی کرده و از بسیاری از تعلقات دستوپاگیر حیاتی تبری تمام نشان داده است تا آنجا که اعتماد گروه کثیری از ابناء روزگار را به خود جلب کرده و با وجود استغنای طبع تنها به تمنای مریدان بر مسند هدایت و ارشاد خلق تکیه زده است. این کتاب در سه بخش عمده آورده شده است. در قسمت اول منابع مورد استفاده و نیز اسلاف شیخ منیری آورده شده است. در قسمت دوم نویسنده به شرح احوال و زندگانی شیخ پرداخته و در خلال ابوابی متعدد و ممتع از مقصود سخن گفته است. بخش سوم تحقیق به موضوع اصلی برمیگردد و آثار و ملفوظات شیخ و سهم او در نثر متصوفاته فارسی شبه قاره را به تفصیل توضیح میدهد.
هاشم اعتماد سرابی نویسنده کتاب، در مورد موضوع کتاب می گوید: این نوشته ها یک قسمت از مقالاتی است که در این چند ساله در روزنامه خراسان چاپ شده است، چیزهایی که پیرامون مسائل مختلف نوشته ام. که البته مثل نماز آن مردک گلستان چیزی نبوده که به کار آید. از سستی و نقص اما چرا باز به شکل کتابی در می آید منکه هنوز از رنج شرم "اسائه ادب" فارغ نیامده ام، واقعه ایست مشکلم... احساسی است و امیدی گنگ و خام و اگر با این همه، کمک کوچکی به درک درست شده باشد خود را ماجور یافته ام.
موضوع کتاب حاضر در مورد زندگی نامه امیر عنصرالمعالی کیکاووس نویسنده کتاب قابوسنامه تالیف غلامحسین یوسفی که توسط انتشارات دانشگاه تهران منتشر شده است.