این مقاله به بررسی ساختار قصیده در شعر عربی پیش از اسلام و ساختار قصیده در شعر نخستین قصیده سرایان شعر پارسی میپردازد. دراین نوشتار از چگونگی تاثیر زبان عربی بر فارسی در عرصههای گوناگون مانند: واژگان، خط، پدیده نثر و شعر سخن به میان آمده است و بعد از تجزیه و تحلیل این موارد، سرانجام در یک بخش تطبیقی تاثیرگذاری شعر دوره پیش از اسلام از نظر ساختار و قالب قصیده بر قصیده کهن پارسی نشان داده شده است.
سخنان مرد اخلاص و عمل و علم، علی (ع) پس از قرآن کریم پشتوانه فکری بسیاری از نویسندگان و شاعران بوده است. مانند کتب و رسایلی که صاحبان ذوق و شاعران فارسی زبان با به نظم درآوردن مضمون سخنان آن امام همام، ساخته و پرداختهاند. رساله حاضر نیز به جای آن که سخنان حکمت آموز علی (ع) را ترجمه و شرح کند و احیانا مفهوم آن را به گونهای به رشته نظم کشد، آن را با اشعار دلپذیری از حکیم فردوسی و سخنان نغزی از دیگرناموران تالیف و ترکیب کرده است. مولف در جستجویی پیرامون سخنان علی (ع) در متون فارسی به کتاب "مطلوب کل طالب من کلام علی بن ابی طالب" رشیدالدین وطواط رسید از آنرو درصدد تصحیح آن به این شیوه برآمد
این کتاب مجموعه مقالات نجف سرکوهی است که شامل سه بخش به نامهای 1. شعر 2. داستان 3. در برابر روایت انحصاری تاریخ میشود. نویسنده در بخشهایی از این کتاب مقالاتی با عنوان: شعر نیما پس از 28 مرداد؛ سپهری، عارفی غریب در دیار عاشقان؛ فروغی تازه در پنج شعر فرخزاد؛ تکرار، فرمالیسم و بحران شعر فارسی و ... را به رشته تحریر درآورده است.
اين مقاله درباره يكي از سخن سرايان سده سوم هجري قمري نوشته شده است. نام وي علي بن عباس بن گريگوريوس مشهور به ابن الرومي ميباشد. در اين نوشتار به مساله بيماري رواني ابن الرومي پرداخته شده است. همچنين به تناسب بحث به هجا و رثاي شاعر اشاره رفته، و به پارهاي از ابهامات در اين رابطه پاسخ داده شده است. در اين مقاله ديدگاههاي برخي از ناقدان بزرگ قديم و جديد نيز مورد ارزيابي قرار گرفته است. در پايان به اين نتيجه خواهيم رسيد كه واقعيت و مجموعه قراين بدست آمده، نشان ميدهد كه ابن الرومي از شخصيتي متوازن و متعادل، بلكه در حد نبوغ برخوردار بود.
در این مقاله، درباره تأثیر مضامین شعر عربی پیش از اسلام بر مضامین شعر فارسی بحث به میان میآید. عمده بحث مطرح شده در این مقاله به بیان نحوه تأثیرپذیری شعر فارسی دوره خراسانی از شعر عربی قبل از اسلام اختصاص یافته است. در این نوشتار برخی از اغراض و مضامین شعری مانند وصف، مدح، رثا، فخر و خمر مورد توجه قرار گرفته و با تطبیق نمونههایی از این مضامین با شعر برخی از سخنسرایان پارسی تأثیرپذیری آنان را از اغراض شعر عربی نشان دادهایم.