مسیح و سیاوش به عنوان انسانهایی که معصومیت و پاکدامنی آنان در تضاد با واقعیت زمانه آنهاست، زندگی خویش را زیر فشار جبری ویرانگر میفرسایند و با همه تفاوتهایی که در شیوه زندگی دارند در مرگی معصومانه با یکدیگر اینهمانی مییابند. کشمکش بین دو بعد تن و جان، عنصر مشترک حیات و هستی آن دو است و از آنجا که شیوه و فلسفه مرگ آنان زندگی را معنا و مفهوم میبخشد، پژوهش حاضر از منظری اسطورهای و حماسی، بیشتر مرگ این دو شخصیت را مورد تحقیق و تطبیق قرار میدهد.
انجیل مسیح ترجمه ناتاله دل میسترو از نشریات سفارت واتیکان در تهران است که در سال 1350 منتشر شده است
پارسیان اهل کتابند، نوشته محمدطاهر رضوی و ترجمه م. ع. مازندی، در دفاع از آیین زرتشت و در پاسخ به ایرادهای وارد آمده بر آن نوشته شده، و از طرفی، عنوان پارسیان، ناظر به زرتشتیان ساکن هند است. مؤلف معتقد است که پارسیان نه تنها قومی خداپرستاند، بلکه دین ایشان، تفاوتی با ادیان یهودی، مسیحیت و اسلام ندارد. ازاینرو، سنجشی تطبیقی میان باورهای زرتشتیان با دینهای یاد شده انجام داده است. روش نویسنده، همانطور که آمد، دفاعی بوده و نویسنده برای نگارش کتاب، از برخی منابع زرتشتی و بیشتر منابع اسلامی که به دین زرتشت اشاره کردهاند، بهره جسته است. کتاب فاقد فصلبندی مشخص است. مؤلف در دیباچه ابتدا از انگیزه نگارش کتاب سخن گفته است. بحث بر سر پرستش خدای واحد در دین زرتشت، مطالب آغازین کتاب را تشکیل میدهد. در ادامه به نظریات مختلف درباره زندگی زرتشت اشاره شده است. سپس نویسنده به بحث درباره نگارش اوستا و معرفی بخشهای اصلی آن (اوستای اصلی و جدید) و دفاع از باورهای زرتشتی پرداخته است. نویسنده با جستاری در اندیشههای دینی زرتشتی و سنجش آنها با آموزههای دینهای اسلام و یهود و مسیحیت، زرتشت را همانند سایر پیامبران از جانب خداوند دانسته است. بررسی ارتباط مسلمانان با زرتشتیان در دورههای مختلف و جایگاه زرتشتیان در منابع اسلامی و دیدگاه این منابع نسبت به این دیانت و پیروان آن، مطالب انجامین کتاب را تشکیل میدهد