انگیزه تالیف کتاب حاضر این بوده که تا ممکن است مطالب مربوط به املاء و انشاء قاعده بندی شود. از این جهت آنچه به املاء و انشاء بستگی دارد دسته بندی و برای هر دسته یک قاعده ای کلی با موارد استثناء ذکر شده است. مستند قواعد، کتب ادب مورد اعتماد عربی و فارسی و اظهارنظر پژوهشگران و اساتید بوده است. در مواردی که به دست دادن قاعده امکان نداشته و سروکار با جزئیات بوده از قبیل اینکه چه الفاظی دارای واو معدول است یا کلمه های عربی که وارد فارسی شده و با یک تلفظ به چند شکل نوشته می شود یا الفاظی که از جهتی غلط مشهور می باشند، در این گونه موارد ناگزیر همان کلمات و خصوصیت مربوط به هر لفظ ذکر شده است
لغات و اصطلاحات شاهکارهای ادبیات فارسی مثل کلیله و دمنه، کتب فارسی وزارتی، فارسی چهارم دبیرستان، گلستان و بوستان سعدی و اصطلاحات عرفانی، غزلیات خواجه حافظ به ضمیمه سودمندترین قواعد املاء و انشاء که توسط اکبر ترابی در سال 1334 توسط انتشارات بنگاه مطبوعاتی اپیکور و کتابفروشی معرفت منتشر شده است
این کتاب ساختار نحوی زبانهای ایرانی میانه غربی را مورد بررسی و پژوهش دقیق قرار داده است. وسعت دید، مثالهای بسیار زیاد و متنوع از منابع گوناگون زبانی اعم از کتیبه و کتاب، دقت نظر در بیان قواعد نحوی، آغاز انجام موضع، همه و همه بر تسلط، توجه و کارآمدی نویسنده اثر گواهی میدهد. این پژوهش میکوشد تا نحو را بر اساس منابع متفاوت، با وجود تفاوت و تمایزات اندیشهای که در زمان وجود، میان آنها بوده است، منظم کند.
اثر حاضر، پژوهشی است در باب عقاید و تاریخ فرقه وهابی که مباحث آن طی هشت فصل با این عناوین منتشر شده است1 : بنیانگذاران فرقه وهابی2 ; عقاید ابن تیمیه3 ; محمدبن عبدالوهاب، پیشوای وهابیان4 ; عقاید وهابیان5 ; قدیمترین ذکر از عقاید وهابیها در منابع ایرانی6 ; مرکز انتشار مذهب وهابی (نجد)7 ; آل سعود8 ; جمیعه الاخوان .در بخش پایانی کتاب که ((خاتمه)) عنوان گرفته مولف اطلاعاتی درباره مذهب وهابی در خارج از نجد و حجاز به دست داده است .مطالب کتاب به استناد نوشتههای وهابیان فراهم آمده و صفحات پایانی به فهرست مدارک و مستندات اختصاص دارد.
این کتاب بررسی مختصری است درباره عقاید و تاریخ فرقه وهابی که در هشت بخش و یک خاتمه به این ترتیب تنظیم شده است: بنیادگذاران مذهب وهابی، عقاید ابن تیمیه، شیخ محمد بن عبدالوهاب پیشوای وهابیان، عقاید وهابیان، قدیمیترین ذکر از عقاید وهابیها در منابع ایرانی، مرکز انتشار مذهب وهابی (نجد)، آل سعود، جمعیة الاخوان. خاتمه نیز درباره مذهب وهابی در خارج از نجد و حجاز است.