برای ایرانیان از روزنه چشم بیگانگان به جهان نگریستن ره رستگاری نیست و از دیدگاه آنان به ایران نگریستن مایه شرمساری است!» و بر پایهی همین باور، همهی یافتهها و گفتههای غربیان دربارهی تاریخ این سرزمین اهورایی را به کناری میگذارد و خود میکوشد بر پایهی «گفتارهای ایرانی» و در بالای همه شاهنامه و اوستا به ردیابی زمانهای تاریک این تاریخ بپردازد. این گونه است که در پیشگفتار چاپ سوم با سربلندی مینویسد: «خوشبختانه در این زمان بیست و شش ساله بسا از تیرگیهی سرگذشت نیکان ما که با آشوب و ویرانی و سوختار و کشتار دیگران پدید آمده بود، روشن شد، از آنمیان، پیدا شدن ۵۴ کوزه آب کردن مس ششهزار ساله در اریسمان کاشان که تاریخ درست آغاز هنگام فریدون را براست داشت، و روشن کرد… و نیز پیدا شدن یک گلنوشته در هلیل رود بلوچستان که پانسد سال پیشتر از کهنترین نوشتههای نگارهای سومر پدیدار شده بود و پدیدائی نوشتن و دبیری را در ایران نشان داد… و پیدا شدن «کوس» پایتخت آریائیان پس از ستم بابلیان نزدیک شهر آمل… این گونه است که جنیدی میکوشد بر پایهی گفتارهای کهن ایرانی و از میان نمادهای گوناگون نکتههای روشنگر تاریخی را بیابد و با یاریگرفتن از یافتههای زمینشناسی و باستانشناسی «تاریخ مدون» آریاییان را دریابد و بازنماید و چه بسا در این راه دشوار و پرسنگلاخ کامیابیهایی هم داشته است. نویسنده، پژوهش خود را با چگونگی آفرینش آغاز میکند و بررسیهایش را تا زمان مرگ فریدون و «جدائی کامل کشورهای آریائی» دنبال میکند. پس از جستارهای آغازین دربارهی آفرینش و بشر نخستین و پیدایی پادشاهی از دورهی فرواک (سخنگویی بشر) یاد میکند؛ سپس به بازیابی نماد اژدها میپردازد و آن را برابر با آتشفشان بر میشمرد. در دورهی هوشنگ خانهسازی، پیدایی آتش و قانون بررسیده میشود. در بخش دیگری از کتاب نویسنده تاریخ پیدایی سلاح و رامکردن اسب و دیوان و نویسندگی و خط و پیدایش دین را تا دورهی تهمورس میرساند. یافتههای تمدنی و پیشرفتهای فرهنگی آریاییان همچون سرشتن گل و سفالسازی و خانهسازی و پیدایی فلز و فلزکاری و دورهی مادرسالاری و… تا دورهی فریدون ردیابی میشود و سرانجام جدایی کشورهای آریایی در زمان فریدون به انجام میرسد. این پژوهش میتواند – و باید – بنیادگذار شاخهای نوین باشد از دانش شاهنامهپژوهی و ایرانشناسی تا از این راه زوایای گنگ و تاریک تاریخ ایران روشن شود.
تعیین خاستگاه آریاییان یا هند و اروپاییان همواره دغدغه ی بسیاری از خاورشناسان بوده است. پژوهش های مربوط به اقوام هند و اروپایی به سده ی هجدهم میلادی میرسد، اما در قرن نوزدهم بود که دانشمندان به بسیاری از همانندی های زبانهای هند و اروپایی و آریایی پی بردند. سه گفتار این کتاب درباره ی تار یخچه ی تحقیقات در مسئله ی هند و اروپاییان اثر مالوری، مسیر مهاجرت هند و اروپاییان اثر بوش کیمپرا و ترکیب نژادی بنیانگذاران تمدن دره ی سند نوشته ی گ. د. کومار است که هر یک به ریشه ی زبانی و قومی آریاییان پرداخته اند. موضوع بررسی خاستگاه و ویژگی اقوام هند و اروپایی یا آریایی، گذشته از ضرورت شناخت علمی و پژوهش پیرامون آن برای دانشمندان، از نظر مردم عادی هم به منظور پی بردن به تحولات سیاسی و اجتماعی جالب توجه بوده است.
شاهنشاهی ایران مجموعهای از شاهنشاهیهای ایرانی یا ایرانی زبان است که بر فلات ایران، سرزمین مادری ایرانیان و آسیای غربی، آسیای جنوبی و مرکزی و منطقه قفقاز فرمانروایی میکردهاند. با شکست آشوریان از مادها و شکلگیری شاهنشاهی ماد، پایههای نخستین شاهنشاهی آریاییتباران در ایران بنا نهاده شد. شاهنشاهی ایران در گستردهترین حالت خود مربوط به شاهنشاهی هخامنشی و در زمان داریوش و خشایارشا است که به صورت پادشاهی متحد از منطقهای در استان فارس در ایران امروز برخاست. پس از سالها فرمانروایی تیموریان و تشکیل حکومتهای کوچک و بزرگ که عمده آنها فرهنگ ایرانی را بازمینمایاند، صفویان فرمانروایی گستردهای را شکل داد که میتوان از آن به عنوان یکی از دودمانهای شاهنشاهی ایران نام برد و پس از دورههای گوناگون حکومتهای ملوک الطوایفی و پس از سالها توانستند دوباره ایران متحد را بنا نهند....
نامه فرهنگ ایران دفتر سوم از مجموعه مقالاتی است که توسط فریدون جنیدی گردآوری و در سال 1368 توسط نشربلخ وابسته به بنیاد نیشابور به چاپ رسیده است
در این کتاب نویسنده شاهنامه را اصل قرار داده و جابهجا از اوستا با متنهای پهلوی یا تاریخهای پس از اسلام که آنها نیز در حقیقت نوعی شاهنامهاند، یاری گرفته است. زیرا در اوستا اگرچه از شخصیتهای تاریخی به طور مرتب از کیومرث تا گشتاسب نام برده شده، اما آن تسلسل تاریخی که در شاهنامه رعایت شده، در اوستا نیست؛ بهویژه آنکه نامهای تاریخی در اوستا، در نیایشها و سرودها از نظر اعمال دینی که آنان برای پیروزی در جنگها کردهاند، بررسی شده است و تاریخ در اوستا در واقع گوشههایی از تاریخ است بدون پیوستگی کامل. در واقع نویسنده با توجه به این منابع زندگی و مهاجرت نژاد آریایی را بررسی کرده است.