فرهنگ شناخته ایران، تاریخ فرهنگ سازان نام آور و سرشناس، چه سر آمدان آزاده و مردم دوست و حقیقت جوی و چه متملقان و دروغ پردازان و شاعران دلقک و فرومایه گدا چشم است. اما سر گذشت فرهنگی خود مردم، عامه ناس، چه در ایران و چه در اقاصی جهان اسلام که وسعت تمام داشت و مردم رنگارنگی از اقوام و ملل گوناگون در سراسر ش جمع آمده بودند و در کنار هم میزیستند، تا آنجا که میدانم به صورتی منظم و جامع، هنوز نوشته نشده است و آنچه در زمینه «شناخت کم و کیف گذران مردم در ایران و در جهان اسلام که چه سان زیستند، بر چه بودند و بر ایشان چه رفت» تألیف یافته و به اطلاعمان رسیده است، بسیار اندک است. این مردم چه میگفتهاند و به چه میاندیشیدهاند؟ بی گمان همه، سراسر فرهنگی سرشناسان را، اگر هم به درکش نائل میآمدند، نمیپذیرفتهاند و از قبول و احتمال آن به لطایف الحیل تن میزدهاند و بنابراین در مقابل فرهنگی رسمی، فرهنگی دیگر، که ادبیات و فرهنگی «مقاومت» نامیده شده، نضج میگرفته است. و گاه نیز بزرگان فرهنگی، سخن از زبان آنان میگفتهاند و در نتیجه بازگو کننده خواستها و آرمانهای مردم بودهاند و مردم هم احساس میکردهاند که با ایشان همدلی و همدمی دارند.
مجلد دوم کتاب هفتاد سخن با نام ویژه فرهنگ و اجتماع حاوی یک مقدمه و 51 گفتار متنوع، توضیحگر مقولاتی است که بیشتر با ملیت، فرهنگ، سیاست، خط و شیوه های نگارش و اصلاح آن، اقتباس های زبانی و کلامی، گویش های محلی، واژه سازی و واژه گزینی، چگونگی کاربرد واژگان بیگانه، پیوند لفظ و معنی، روش تدریس قواعد زبان فارسی، مطالعات ایرانی، کوشش های فرهنگی، شیوه های تحقیق و ... پیوند دارند. استاد خانلری، خود در مقدمه این مجلد میگوید: "این مقالات که در چند جلد جداگانه منتشر میشود، شامل مطالب گوناگونی است که بعضی با اوضاع کشور و جریان حوادث سیاسی و اجتماعی آن ایام مربوط است و بعضی دیگر اندیشه های کلی درباره اموری است که مورد ابتلای جامعه ماست و هنوز موجود و درخور تامل است". دید تحلیلی – انتقادی استاد خانلری در این مجموعه، در کنار ثمره های عینی و مشخص، الگویی نیز هست برای نوخواهی و نوسازی جامعه و فرهنگ در همه حوزه های نظری آن امید که این مجموعه سودمند پیکارگران و دانشپژوهانی افتد که میان در سالم سازی فرهنگ و اجتماع بستهاند.
تحقیق درباره تاریخ ایران پیش از اسلام و در بدو ورود آن با مشکل اساسی کمبود منابع روبرو است و همین منابع محدود نیز نگاهی صرفا روایی دارند. در میان آثاری که به بررسی موضوع مذکور میپردازند کتاب «جنبشهای دینی ایرانی در قرنهای دوم و سوم هجری» نوشته دکتر غلامحسین صدیقی از کتب تحلیلی است که نگاهی جامعهشناختی به فضای دینی پیش و پس از اسلام در ایران را با محور جنبشهای دینی بر اساس تحقیقی تاریخی ارائه میکند.
مقاله های این کتاب برخی تالیف و برخی آثار نویسندگان برجسته اند و به مضمونهایی چند می پردازند که همه در مقوله فرهنگ و ادب و هنر و تاریخ جای می گیرند و از جمله عبارتند از: زیبایی شناسی و رمزپردازی، سنت و تجدد، زمان در قصه، خواب و خواب گذاری، سعدی، گوته، نیچه، الوار، پروست، نقد هنری، روانکاوی، خاورشناسی جدید، فرهنگ ژاپنی، سیمای زن در طول تاریخ و نیز مبحثی که عنوان خویش را به کل کتاب بخشیده است.
این کتاب دربرگیرنده پنج نوشتار از جلال ستاری در حوزه فرهنگ و هویت فرهنگی است. عناوین نوشتارها بدین ترتیب است: علل غایی توسعه فرهنگ، کیفیت زندگی و هویت انسان؛ از ونیز تا هلسینکی؛ نخستین مجمع وزرای فرهنگ کشورهای آسیایی؛ سیاستهای کمک به آفرینش هنری؛ ضرورت شناخت هویت فرهنگی.