کتابخانه مجازی ادبیات

محمد بن احمد بن جبیر کنانی معروف به ابن جبیر شاعر، ادیب، فقیه و سیاح عرب متولد سال 540 هـ. در بلنسیه (والنسیا) در شاطبه (خاتیوا) فقه آموخت و سه بار به مشرق سفر کرد و افزون بر زیارت خانه خدا و شهرهایی که در راه اسپانیا به مکه است، مدینه و کوفه و بغداد و موصل و حلب و دمشق را بدید و از عکا به صقلیه (سیسیل) و قرطاجنه رفت و در سفر اخیر اسکندریه درگذشت (614 هـ.). شرح سفرهای او به ویژه آنچه درباره سیسیل است، از مهم‌ترین و سودمندترین مؤلفات عرب در جغرافیای این جزیره است. وی در توصیف جزدیات شهر مکه و وصف ویژگی‌های خانه خدا و تحقیق در اندازه‌گیری‌ها و مساحی حرم و شبستان‌ها و مشخصات ستون‌ها و درهای بیت‌الله و مشاهد متبرک آن دیار و گزارش مراسم گشودن در کعبه و دیگر جزئیات به دقت و تفصیل کوشیده و با نثری ادیبانه که چاشنی سجعی لطیف و هنرمندانه نیز دارد، یادگاری پربار از خود بر جای نهاده است.

لم تکن رحلة جرجی زیدان الی اوروبا سنة 1912 رحلة استجمام و استمتاع بقدر ما کانت رحلة علمیة مبرجمة، تجشم القیام بها فی آخر العمر لیکتب وصفاً مفصلاً و دقیقاً عن احوال المدنیة الغربیة ممثلة بکل من فرنسا و إنکلترا اللتین تجسدان خلاصة هذه المدنیة فی جانبیها المادی و المعنوی، فی الوقت الذی کانت تتطلع فیه عیون الشرقیین الی الخروج من ربقة التخلف والسیر فی رکاب الامم المتمدنة.